یادداشت سردبیر، شماره ٢۶١
سیاوش دانشور
مذاکرات مسکو

همانطور که انتظار میرفت مذاکرات مسکو هم به بن بست رسید و رژیم اسلامی نتوانست در شکاف ائتلاف آمریکا و اروپای غربی و روسیه و چین مانور دهد. با شکست مذاکرات مسکو اعمال تحریمهای اقتصادی مشمول شاهرگ اقتصادی ایران یعنی نفت خواهد شد و قربانیان بلافصل این جدال ارتجاعی بیش از پیش کارگران و مردم محروم خواهند بود.

در کنار شکست مذاکرات مسکو ناتو عملا دست بکار تهاجم نظامی به سوریه شده است و لحن اوباما و دولت آمریکا روی گزینه نظامی در قبال جمهوری اسلامی سنگین تر شده است.

قرار نبود در مسکو حتی با عقب نشینی رژیم اسلامی در پرونده هسته ای همه چیز به خیر و خوشی تمام شود. پرونده هسته ای بهانه ای و دریچه ای به تقابلهای بنیادیتری بین اردوی تروریسم دولتی و اردوی تروریسم اسلامی است. نه تحریمهای اقتصادی قرار بود ملغی شود، نه قرار بود رابطه رژیم اسلامی با غرب بهبود یابد، نه مسئله هسته ای فی النفسه معضل واقعی این نشست ها بود. قرار است اسلام سیاسی در ایران و منطقه هژمونی تروریسم دولتی را برسمیت بشناسد.
 
در این اوضاع رژیم اسلامی یا باید معلق بزند و جناحهای طرفدار سازش را بمیدان بفرستد و یا وارد جنگی شود که در آن آینده رژیم اسلامی نامعلوم است.
        
منافع کارگران و مردم ایران بیرون این دو سناریو است. راه مقابله با این اوضاع خطیر بمیدان آمدن مردم ایران و برگرداندن ورق سیاست به طرق انقلابی است . *